Op naar de zee!

Ah, die geneugten van een geweldige zomervakantie! Schakel naar de zesde versnelling op een lege snelweg in een auto met airconditioning, terwijl je oren verdrinken in het hedonisme van het perfecte geluid van je favoriete deuntje, hier en daar wat Garmin instructies, en je bent al op je bestemming! En nu gewoon een standplaats aanwijzen en de tent losmaken die bijna zichzelf opzet, of een chique caravan of boutique glam accommodatie kiezen met een lactosevrij en glutenvrij ontbijt, dat door een bijna onzichtbare kracht voor de deur verschijnt; en als puntje op de i – de nieuwste goeroeyoga tussen onbespoten olijven en lokale schaapjes.

Maar – dat was niet altijd zo.

Yugo 45, boterhammen met Parijzer boterhamworst en zakgeld

In dezelfde periode van het jaar zou veertig jaar geleden een arbeidersgezin met verkregen zakgeld van de werkgever dat uitsluitend bedoeld was voor een verplichte zomervakantie, op wonderbaarlijke wijze zoveel spullen de auto in duwen dat er geen naald meer bij paste. Met gezamenlijke krachten zouden ze de autodeuren sluiten, en dan – de langverwachte reis naar de zee. Langzaam bij beetje op de oude kronkelende weg, met opengezette ramen en de verplichte pauzes zodat de hoestende Yugo 45 niet oververhit zou raken (en om al die boterhammen van de moeder die belegd waren met Parijzer boterhamworst op te eten). En als het bandje in de walkman voor de tiende keer omgedraaid was, zouden ze als helden de finish bereiken en zou het vrolijke geluid van het openen van een belonend bierflesje te horen zijn.

In die tijd zag de camping Kovačine er heel anders uit.

En daar was het licht van de Kovačine camping!

Lang geleden in 1976 werden ze begroet door onze standvastige huidige directeur, toen nog in een langharig en bijzonder uitgedoste uitvoering. In die tijd was hij nog de bassist van een lokale band, werkte hij bij de receptie van de Kovačine camping en was hij een van de twee ooggetuigen van de eerste luie dagen die de arbeidersklasse voorgeschreven werd door hun toenmalige bedrijf.
De kleine receptie van de Kovačine camping bevond zich toen langs de weg achter de huidige pizzeria, en de camping strekte zich uit tot de huidige camping supermarkt. Camping Kovačine bood destijds plaats aan maximaal 200 naturisten, die konden genieten van het uitzicht op geiten die nonchalant op het terrein van de huidige moderne standplaatsen graasden, en die sardines en geitenmelk konden kopen van lokale tantes in de jaren zestig. ’s Avonds staken onze directeur Stevo en zijn collega Ante voorzichtig een kaars aan, deden de berekeningen en sorteerden met de hand de schriftelijke aanmeldingsformulieren. Voordat ze naar huis gingen, wasten ze hun handen van het onvermijdelijke indigopapier en misschien ook van de vers gevangen vis in ons kleine rijk van mooie verhalen. Ze gingen stiekem naar het winkeltje van de camping, om ieder zijn eigen hapje te bemachtigen.

De wachtpost van toen en nu.

40 jaar geleden rustten soldaten van de Joegoslavische leger en strekten hun gelaarsde benen uit op de “karaula” (wachtpost), die nu het favoriete strand van de camping is. Wat een geluksvogels! – ze sliepen op een toplocatie waar de Tamaris kamers zich nu bevinden naast de goed gevulde Kovačine camping supermarkt.

Op de plek waar soldaat Slavko ooit met een vulpen een romantische brief aan zijn vriendin schreef, bij het licht van oranje zonnestralen, dalen nu jongeren van alle leeftijden neer op een grote kinderspeelplaats en rennen daarna naar het altijd vrolijke animatieteam van de camping Kovačine, terwijl de ouders hun vorken dopen in de heerlijke romige tompoezen in onze koffiebar Lanterna. Daar kon die soldaat Slavko op laarzen, alleen maar van dromen!

Een van de eersten in voormalig Joegoslavië

Maar de liefde voor een vakantie in de natuur bestond al voordat Thomas Holding, de toekomstige vader van het moderne kamperen, met driehonderd kolonisten in een ossenwagen tweeduizend mijl over de Amerikaanse prairies trok en verrukt was dit type van goedkoop reizen met zijn reisgenoten.
De eerste naturistencamping ging in 1934 op het eiland Rab open, terwijl 20 jaar later Joegoslavië 18 campings telde, waarvan de helft in Kroatië en die in hetzelfde jaar 186.000 overnachtingen realiseerden. De meeste gasten waren binnenlandse toeristen, maar de eerste gasten waren Duitsers en Tsjechen. In de gouden jaren tachtig bereikten de vakantiecapaciteiten voor arbeiders hun hoogtepunt en overschreden het aantal van tachtigduizend bedden.

Back to the future: camping Kovačine in volle glorie

Klaar om op te stijgen? Riemen vast! Na de eerste kleine stapjes van onze camping volgde een stabiele en onstuitbare ontwikkeling. We vervingen carbonpapier door computerchips, kaarsen door ecologische verlichting. Elk jaar hebben we onze capaciteiten vergroot, de standplaatsen verder ingericht, omgeven door geurige autochtone planten en voorzien van water en stroom. Rond de 9 moderne sanitaire voorzieningen groeien kleurrijke sprookjesbloemen, we hebben intelligente stacaravans toegevoegd aan de elektrische auto oplaadplaats en we besteden speciale aandacht aan kinderen en huisdieren, die hun eigen toiletten en speeltuinen op de camping hebben. Tegenwoordig zorgen zo’n 150 medewerkers ervoor dat onze gasten een topvakantie beleven met de focus op wellness, massages, zwembad, pedicure, manicure; winkels en restaurants binnen handbereik, we volgen de nieuwste technologische trends, steeds geavanceerdere voertuigen, voldoen aan de toeristische vraag en, natuurlijk, ecologie.

De liefde is wederzijds: de natuur en de camping Kovačine

Zoals je merkt is er veel veranderd, maar we houden de natuur zoals die was! Geschat wordt dat een vijfde van de internationale toeristische reizen wordt gemotiveerd door een sterk verlangen om de natuur te leren kennen, en de meeste van deze reizen worden gerealiseerd in het kampeertoerisme. Vooral de verbinding tussen kamperen en de natuur wordt benadrukt, omdat het niet mogelijk is om te kamperen en tegelijkertijd tegen de natuur te zijn.
In die zin is onze liefde groot en sterk: we hebben diverse milieucertificaten: de Blauwe vlag, de Groene sleutel, Ecocamping, ZelEn en ISO, en enkele jaren geleden hebben we de prijs voor de beste ecocamping van Kroatië mogen ontvangen.

De beste tijd om te kamperen is nu

Als je bij zonsopgang uit een polyester cocon komt met scènes en geluiden van het ongerepte groen, wordt het je duidelijk dat er niets leuker is dan kamperen, dat romantische ideeën oproept om aan alles te ontsnappen en terug te keren naar de natuur.
Of het nu gaat om het douchen onder watervallen en de verhalen bij het vuur, het wegrennen voor vliegen of muggen, of je bij zonsopgang laten wegjagen door een boze boer, de kampeerervaring zal je lang bijblijven.
Met de toename van vakanties en de mogelijkheid om naar verre dromen in het buitenland te reizen, is er geen beter toevluchtsoord of tijd om het belang van gezondheid, innerlijke rust en onze relatie met de natuur te overwegen, zoals nu.

De trend van vakanties in de buitenlucht zal blijven groeien, en we concluderen dat er nu al twee soorten kampeerders zijn: degenen die gekampeerd hebben op de camping Kovačine en degenen – die spijt hebben dat ze dat niet hebben gedaan! 😊

De rest is geschiedenis.